Namaszczenie chorych

Wyrzucali też wiele złych duchów
oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.
Mk 6,13 

Choruje ktoś wśród was?
Niech sprowadzi kapłanów Kościoła,
by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana.
A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie,
a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone.  
List Jakuba 5,14-15

Sakrament Namaszczenia chorych

Namaszczenie chorych, do niedawna zwane Ostatnim Namaszczeniem, to sakrament udzielany wiernym w wypadku choroby. Sakrament Namaszczenia chorych można przyjmować wielokrotnie.

Namaszczenie chorych jest piątym z katalogu siedmiu sakramentów świętych. Jego materię i formę reguluje w Kościele katolickim Konstytucja Apostolska papieża Pawła VI Sacram Unctionem Infirmorum z 30 listopada 1972 roku.

Namaszczenie chorych obok spowiedzi i Komunii Świętej (zwanej wtedy wiatykiem) jest nazywane sakramentem chorych. Jeżeli choroba uniemożliwia spowiedź, sakrament własną mocą odpuszcza grzechy. Ma to miejsce, jeżeli chory pragnie dostąpić ich odpuszczenia.

Wbrew obiegowym opiniom, nie jest to sakrament przeznaczony wyłącznie dla umierających. Używana dawniej nazwa tego sakramentu „Extrema unctio – Ostatnie namaszczenie” wprowadziła wiele niejasności i nieporozumień. Interpretuje się ją jako ostatni sakrament przyjmowany w życiu. Tymczasem określenie „Extrema unctio – Ostatnie namaszczenie” w teologii oznaczało ostatnie z serii namaszczeń sakramentalnych, które wierny może przyjąć i nie kojarzono go z momentem śmierci, gdyż sakrament ten ma przynieść choremu ulgę w cierpieniu lub uzdrowienie.

Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych:
– zjednoczenie chorego z męką Jezusa Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła
– umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością
– przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł otrzymać tej łaski przez sakrament pokuty i pojednania
– powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

Materia i forma sakramentu

Materia dalsza sakramentu – olej chorych (oleum infirmorum),
Materia bliższa – namaszczenie olejem chorych,
Forma sakramentu – słowa:

“Per istam sanctam unctionem et suam pissimam misericordiam adiuvet te Dominus gratia Spiritus Sancti ut a peccatis liberatum te salvet atque propitius allevet. Amen”.

to znaczy:

„Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Pan, który odpuszcza ci grzechy niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. Amen”.

Namaszczenia na czole i dłoniach wypowiadając te słowa dokonuje kapłan. Zaleca się, aby kapłani dokonywali namaszczeń wyłącznie własną ręką. Sakrament ten dana osoba może przyjąć wielokrotnie, ilekroć nastąpi u niej znaczące pogorszenie stanu zdrowia.

Udzielanie namaszczenia chorych w Parafii

Potrzebę udzielenia sakramentu namaszczenia chorych należy zgłosić w kancelarii parafialnej lub w zakrystii, po zakończeniu każdej mszy świętej. Potrzebę można również zgłosić telefonicznie.

Podczas zgłoszenia ustalany jest termin udzielenia sakramentu oraz miejsce pobytu wiernego (dom, szpital, ośrodek opieki, itp.).

Podczas wizyty kapłana z sakramentem namaszczenia prosimy o przygotowanie stołu nakrytego białym obrusem, krzyża oraz świec.

Przypominamy, iż sakrament namaszczenia chorych przeinaczony jest dla osób chorych, a nie dla osób zmarłych.

Stosowny czas na przyjęcie sakramentu namaszczenia chorych zachodzi wówczas, gdy wierny staje wobec niebezpieczeństwa śmierci z powodu choroby bądź sędziwego wieku, wierny oczekuje na ważną operację i pragnie umocnić swoją duszę i ciało w pokonywaniu cierpienia.

Kontakt

Parafia Rzymskokatolicka p.w. Przemienienia Pańskiego w Szczecinie
ul. Świętej Kingi 3
71 – 032 Szczecin

– telefon/fax: 91 48 35 615
– E-mail: przemienienie.szczecin@gmail.com