„Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas mieszka i miłość ku Niemu jest w nas doskonała” (por. 1 J 4,12). Słowo Boże skupia naszą uwagę na dziele stworzenia człowieka – korony wszystkich stworzeń. „[…] Bóg nie stworzył człowieka samotnym, gdyż od początku «mężczyzną i niewiastą stworzył ich»” (Rdz 1,27). „Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył” (Rdz 1,27). W pierwszym czytaniu z Księgi Rodzaju jesteśmy świadkami dzieła stworzenia i współpracy człowieka z Bogiem. Pan Bóg ma plan dla kobiety i mężczyzny. Mężczyzna opuszcza rodziców, aby rozpocząć wspólne życie z niewiastą sobie przeznaczoną. Psalm 128 jest pieśnią o charakterze mądrościowym, przedstawia obraz idealnego życia małżeńskiego i rodzinnego. W drugim czytaniu z Listu do Hebrajczyków autor wskazuje na Jezusa Chrystusa, który nas zbawił, dzięki cierpieniu doznanemu w czasie męki i śmierci. On jest naszym przewodnikiem na drodze do przyjęcia daru zbawienia. To Chrystus nas uświęca. To Chrystus jest obecny między narzeczonymi i On uświęca ich sakramentalne małżeństwo. Szerzej, nie tylko małżonkowie „mają być uświęceni”. Dotyczy to wszystkich, którzy „od Jednego pochodzą” (por. Hbr 2,11). W Ewangelii według Świętego Marka Pan Jezus nie wchodzi w dialog z faryzeuszami – na ich warunkach (wystawiają Go na próbę). Przypomina im, że od początku była nierozerwalność małżeństwa. Pozwolenie Mojżesza na „list rozwodowy” było skutkiem zatwardziałości serc. Pan Jezus modlił się w Wieczerniku: „Ojcze, spraw, aby byli jedno”. Ta jedność rozciąga się na wszystkich i wszystko. Skoro „od Jednego wszyscy pochodzą”, więc w życiu małżeńskim, rodzinnym i społecznym bierzemy wzór z jedności i komunii, jaka jest w Trójcy Świętej. Dzięki uświęceniu dokonanemu przez Pana Jezusa każdy człowiek może być jednością w istnieniu i przeznaczeniu; jednością ciała, ducha i duszy. Może wchodzić w jednoczącą komunię z drugim człowiekiem, co najpełniej realizuje się w małżeństwie. Kościół odzwierciedla oblubieńczą więź, jedność i komunię ze swym Oblubieńcem Jezusem Chrystusem. Jego „ziemskim” odpowiednikiem jest oblubieńcza relacja, jedność i komunia kobiety i mężczyzny. Wszyscy, a zwłaszcza małżonkowie: „Nie bierzcie wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (por. Rz 12, 2).