Liturgia Słowa przypomina jak ważne jest słuchanie, czytanie i wdrażanie w życie Słowa Bożego. „Wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa” (por. Rz 10,17). W pierwszym czytaniu z Księgi Nehemiasza zgromadzony lud słucha księgi Prawa czytanej przez kapłana Ezdrasza. Niewola babilońska była karą za odstępstwo od Boga, sprzeniewierzenie się Prawu Bożemu, przykazaniom. Teraz jest czas odnowy. Lud ma odbudować świątynię jerozolimską i mury Jerozolimy oraz ustalić podstawy prawne życia – oparte o Prawo Boże. Pan Bóg jest obecny pośród ludu w czytanym Prawie Bożym. Słowo Boże jest żywe i skuteczne, co widać po reakcjach zgromadzonych. Ono nie pozostaje bez odpowiedzi z ich strony. Skłania do skruchy, zmiany myślenia i sposobu życia. „A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest waszą ostoją” (Ne 8,10b). Psalmista w refrenie wzmacnia i potwierdza ten fakt: „Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem”. W Prologu Ewangelii św. Jana i słowach kolędy słyszymy: „Słowo ciałem się stało i zamieszkało między nami”. Cud Wcielenia, ukryte życie Jezusa w Nazarecie, chrzest w Jordanie, publiczna działalność, Pascha Pana dokonały się ponad 2000 lat temu i w Duchu Świętym trwają nadal. Każdego dnia na wszystkich ołtarzach świata – w czasie Najświętszej Ofiary – jest obecny Syn Boży. Jest obecny pośród Swego ludu w Słowie Bożym i ofierze eucharystycznej. W bliskości, dzięki łasce Bożej, możemy uczestniczyć w Jego męce, śmierci i chwalebnym zmartwychwstaniu. Mamy szansę przyjąć to, co nam wysłużył na Krzyżu – odkupienie i zbawienie. Dzięki łasce chrztu świętego jesteśmy wszczepieni w Chrystusa i tworzymy Jego Mistyczne Ciało. W Jezusie słowo i czyn są tożsame. Jego słowa mają odzwierciedlenie w Jego życiu. W Ewangelii według św. Łukasza w synagodze w Nazarecie Jezus czyta słowa z Księgi proroka Izajasza i stwierdza, że w Nim spełniły się te słowa. Nieraz wypowiadamy słowa, które nie mają pokrycia w naszych czynach. W czasie liturgii i na końcu każdej modlitwy wypowiadamy słowo “Amen”, a ono oznacza: „niech się stanie”/„niech tak będzie”. Czy jesteśmy konsekwentni i nie odwołujemy słów wypowiadanych do Pana Boga? Czy nasze słowa kierowane do bliźniego mają pokrycie w naszych czynach, w życiu? „Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca” (por. Hbr 4,12).