Słowo Boże przypomina nam, jak ważna jest łaska wiary w naszym życiu i uczy, jak żyć wiarą w codzienności. W pierwszym Czytaniu z Dziejów Apostolskich spotykamy Szawła, który przybył z Damaszku do Jerozolimy. Wcześniej spotkał pod Damaszkiem Zmartwychwstałego Pana. Owocem tego spotkania było przyjęcie chrztu w imię Jezusa Chrystusa i przyjęcie powołania „zaniesienia imienia Jezusa”, czyli głoszenia Dobrej Nowiny poganom i Żydom. Apostoł Paweł z gorliwością wypełnia wolę Bożą – jest konsekwentny i radykalny w pójściu za Panem. Działa w mocy Ducha Świętego. Paweł apostoł należy do grona nielicznych, którzy dostąpili spektakularnego nawrócenia i poszli wiernie za Jezusem Chrystusem. Oni wchodzili w coraz bliższą relację, zjednoczenie i komunię z Panem. Warto czytać Listy św. Pawła, aby uczyć się od niego, co znaczy w praktyce: „BYĆ Z CHRYSTUSEM I ŻYĆ W CHRYSTUSIE”. W drugim Czytaniu z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła umiłowany uczeń Chrystusa udziela nam wskazówek odnośnie miłości Boga i bliźniego. Mamy miłować nie słowem i językiem, ale czynem i prawdą. Dalej Jan podpowiada, że mamy wypełniać Boże przykazania i czynić, co jest miłe Panu Bogu. Ufać Mu. Wierzyć w imię Jego Syna – Jezusa Chrystusa. A to prowadzi do trwania w Bogu. W Aklamacji Pan Jezus mówi: „Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity” (J 15,4a.5b). To jest istota i sens naszego chrześcijańskiego życia. Trwać w Bogu i przynieść owoc życia. W Ewangelii według św. Jana Pan mówi do uczniów i do nas, że jest prawdziwym krzewem winnym, a my Jego latoroślami. Bóg Ojciec uprawia go – odcina latorośle nieprzynoszące owoców i oczyszcza te, które owocują – aby zbiory były jeszcze obfitsze. Każdy ochrzczony jest latoroślą wszczepioną w krzew winny – w Jezusa Chrystusa i Jego Kościół święty. Sakrament Chrztu świętego zapoczątkowuje nasze życie „przez Chrystusa (Bramę owiec), z Chrystusem i w Chrystusie”. Idziemy przez życie, wzrastamy w łasce Bożej. Staramy się żyć jak najdłużej w stanie łaski uświęcającej. Gdy ją tracimy przez grzech śmiertelny, korzystamy z sakramentu pokuty i pojednania. „Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J 15,5b). Rozważajmy dziś te ważne słowa Pana Jezusa, abyśmy nie ulegali pokusie czynienia swojej woli zamiast woli Bożej. Trwanie w Chrystusie jest wiernością Panu Bogu i Jego przykazaniom oraz swoim obowiązkom stanu; trwaniem w stanie łaski uświęcającej, przestrzeganiem porządku miłości oraz wzrastaniem w wierze, nadziei i nadprzyrodzonej miłości. To jest droga do świętości, aby nasze życie było owocne teraz i w wieczności.