„Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród ludu” (por. Mt 4, 23). Tematem przewodnim liturgii Słowa jest uzdrowienie i ubóstwo. Pierwsza myśl związana z uzdrowieniem dotyczy uzdrowienia fizycznego. Pan Jezus uzdrawia serce, ducha, psychikę, emocje i zranienia, a skutkiem tego jest uzdrowienie fizyczne. Ubóstwo z kolei przywodzi nam na myśl ubóstwo materialne. Jezus mówi w Kazaniu na Górze o ośmiu błogosławieństwach, z których pierwszym jest: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie” (Mt 5,3). W pierwszym czytaniu z Księgi proroka Izajasza słyszymy: „Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić» (Iz 35,4). Bóg przez proroka zapowiada towarzyszące znaki – niewidomi przejrzą, głusi będą słyszeć, chromi skakać, a niemi zaczną mówić! „Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód” (Iz 35,6b-7a). Zdroje łaski i darów Bożych mogą wytrysnąć z naszych „popękanych” serc i życia – z naszych ran duchowych, psychicznych, emocjonalnych i fizycznych, gdy sięgniemy do Źródła – do Boga i zaczerpniemy z Jego życia. W drugim czytaniu z Listu Świętego Jakuba Apostoła autor mówi nam, że Bóg wybrał ubogich. Oni są U-BOGA, dzięki ubóstwu w duchu. Mają żywą relację z Panem Bogiem – liczą się z Nim w codzienności życia, ufają Mu i zdają się na Niego w najmniejszych kwestiach. Jak pisze Jakub Apostoł, dzięki temu są bogaci w wierze i są dziedzicami królestwa Bożego. W Ewangelii według Świętego Marka Pan Jezus mówi do głuchoniemego i do każdego z nas: „Effatha” – „OTWÓRZ SIĘ”. Otwórz się na wartość i godność, którą nadał Ci Bóg. Otwórz się na Boże patrzenie. Otwórz się na Boże słuchanie. Otwórz się na Boży język miłości i miłosierdzia, którym nieustannie przemawia do wszystkich swoich stworzeń. Otwórz się na Boże prowadzenie. Otwórz się NA NIEGO SAMEGO. Wtedy – jak Jezus Chrystus – nie będziemy mieć względu na osobę. Nie będziemy zabiegać o względy wyżej postawionych, bogatych, mających władzę i duże możliwości. Nasze otwarte i przemienione serca będą szukać tego, co zginęło. Będziemy zauważać, szanować i pomagać ubogim, słabszym, starszym, schorowanym, niepełnosprawnym, samotnym, bezbronnym, ludziom w biedzie duchowej czy materialnej – tym, którzy są zmarginalizowani i zapominani. Nie są „trendy” w dzisiejszym „lekkim, łatwym i przyjemnym” świecie. Nie pasują do niego. Jezus Chrystus, nasz Pan, Zbawiciel i Uzdrowiciel, zapoczątkował Królestwo Boże dla „błogosławionych”, czyli szczęśliwych: ubogich, smutnych, cichych; którzy łakną i pragną sprawiedliwości; miłosiernych, czystego serca, pokój wprowadzających czy prześladowanych… Odwagi! „Effatha!” – Otwórz się!